**** "เข้าใจความจริง ไม่ใช่เอาตัวเข้าไปเป็น" ****
ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ
เมื่อเราอ่าน เราฟัง เรารู้ตรงตามความเป็นจริงขึ้นมา ว่ามันเป็นอย่างงี้ๆๆๆ
รู้เช่นนี้มันเป็นความรู้ มันยังไม่ใช่ความจริง
เราต้องฝึกต้องปฏิบัติเพื่อให้ประจักษ์แจ้งตรงต่อความเป็นจริงนั้น
ที่สุดแห่งความเป็นจริงนั้น มันก็คือสมมุตินั่นแหละ
เมื่อรู้ว่ามันสมมุติ
ตรงนี้นี่แหละผู้รู้ความจริง เขาจะอยู่กับความเป็นจริงได้อย่างไร..
ความเป็นจริงก็คือ
เราหิวก็ต้องกิน เราหนาวก็ต้องห่มผ้า เราร้อนก็ต้องอาบน้ำ
สิ่งของเครื่องใช้สกปรกก็ต้องซักต้องล้าง
นี่คือความจริง
และเราก็ต้องอยู่กับมัน ด้วยความเป็นเป็นจริง
ไม่ใช่ไปโต่งด้วยความไม่จริง ตามความรู้ความเห็นว่าจริงๆมันไม่มีอะไรอย่างนั้น
อย่างเช่น ผู้รู้ผู้ปฏิบัติมักชอบพูดว่า
" เดี๋ยวก็พรากก็จากแล้ว อย่าไปอะไรกับมันนักเลย "
ไอ้ห่า..ความจริงตอนนี้ มันยังอยู่โว้ย อยู่กับปัจจุบันซิ ไม่ใช่ไปอยู่กับอนาคตอย่างนั้น
" อย่าดิ้นรนอะไรมากเลย ชีวิตมันต้องตายอยู่แล้ว อยู่เฉยๆสบายๆดีกว่า...