****** ฆ่าเขาเราชดใช้ ******
ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ
การที่เราทำลายรูปเขานั้น มันเป็นวิบากหนัก
เราสั่งหอยลายมาผัดเผ็ด ด้วยความอร่อยลิ้นในรสชาติหนึ่งจาน
แต่ชีวิตที่ต้องมาสังเวยความฉ่ำหวานแห่งลิ้นที่แสนน่าเสน่ห์ของรสชาติ
วิญญานมันต่างเคียดแค้น ที่ความอยากแห่งรสชาติไปทำลายรูปที่แสนรักของมัน
ชีวิตหนึ่งชีวิต เราไปยัดเยียดให้มันว่ามันเป็นอาหาร
เราคงลืมไปว่า...มีชีวิตไหนบ้าง ที่ต้องการเอาเนื้อหนัง
แห่งเรือนร่างตน มาสังเวยตัณหาคน ผู้อยากลิ้ม
ทุกชีวิตต่างหดหนีและดิ้นรน เพื่อพาตนให้พ้นจากการโดนทำลายด้วยกันทั้งสิ้น
ปลาตัวน้อยหนัก 2 กิโล มันคงไม่ว่ายมาหา แล้วตะโกนบอกว่า…
เนื้อฉันที่แสนหวาน น่าอร่อยลิ้น มนุษย์จ๋ามากินกันได้แล้วหรอกนะ
มันมีแต่ทุรนทุรายหนีตาย ยามเราเข้าไปไขว่คว้าไล่
เข่นฆ่า เพื่อนำเนื้อมันมาสนองความอยากแห่งลิ้นเรา..
ชีวิตนั้น มันมีพลังงานเพื่อนเอ๋ย..
และพลังงานเหล่านี้มันมีวิบากที่ต้องเสวย
เมื่อเรามาทำลายรูปของเขา พลังงานที่ต้องเสวย
วิบากในรูปของเขา มันก็ไม่มีที่ตั้ง
พลังงานเหล่านั้น ก็จะเอารูปผู้ทำลายมัน เป็นเครื่องอยู่...