การใช้แรงกายนี้ เป็นกุศลที่ทำได้ยากยิ่ง
มันเป็นบุญแห่งความศรัทธา และความเพียร ที่ต้องใช้กำลังบารมีสร้างสม
ปัญญานนั้น มีอยู่ในตัวกันทุกๆ คน
ความศรัทธานี่ ต้องอาศัยปัญญาเข้าไปหล่อเลี้ยง
ศรัทธาอย่างเดียวนี่ มันงมงาย มันตัวโง่ ถ้าไม่มีปัญญาเลย มันก็โง่บริสุทธิ์
ปัญญาอย่างเดียวนี่ก็ใช่จะดี ขี้สงสัย มีแต่คำถามว่าทำไมๆๆๆ ตัวโง่เหมือนกัน
ปัญญาและศรัทธาเสมอกันได้ด้วยสติ สตินี่สำคัญ มันเป็นตัวเชื่อมประสาน
สตินี่ มันต้องหล่อหลอมด้วยความเพียรคือ วิริยะอีก
วิริยะอย่างแรงกล้า ไม่มีปัญญาและศรัทธามันก็โง่อีก
มันต้องเอาความตั้งมั่นแห่งสมาธิเข้าไปเจือเป็นเหตุปัจจัย
นี่..กำลังมันจึงจะมากขึ้นให้เป็นเหตุปัจจัยแห่งมหาบุญ มันเป็นเหตุแห่งทานที่มีกำลังแห่งศีล
เหนื่อยแต่สุขใจ นี่ พละห้ามันก่อเกิดขึ้นมาภายใน หากมีสติ ศรัทธา...